บทที่ 561

คลื่นความขยะแขยงพัดผ่านตัวเธอ ทำให้เธอรู้สึกรังเกียจอย่างที่สุด

“แคสซี่ ดื่มน้ำหน่อยนะ” โรซาลินด์อ้อนวอน มือของเธอลูบหลังแคสซี่เบาๆ ในความพยายามที่ไร้ผลที่จะปลอบโยนเธอ

“ฉันไม่เป็นไร” แคสซี่เค้นเสียงพูดออกมาได้ เสียงของเธอเบาแทบจะเป็นเสียงกระซิบ “เตรียมรถให้พร้อม ฉันจะไปที่ทำงานของเขา”

ดวงตาของโรซ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ